Dobór przekładni łańcuchowej w skrócie - Sklep Komerc

1. Dobór przełożenia i kół łańcuchowych

• Przełożenie wylicza się wg wzoru:

                            i =

           gdzie:   i – przełożenie

                      z₁ – ilość zębów koła napędzającego

                      z₂ – ilość zębów koła napędzanego

• Zaleca się by koła miały nieparzystą liczbę zębów i współpracowały z łańcuchem o parzystej liczbie podziałek.

Minimalna zalecana ilość zębów – 17, zaś w przypadku wysokich prędkości lub zmiennych impulsywnych obciążeń min. 25.

Kąt opasania mniejszego koła nie powinien być mniejszy niż 120⁰.

Zalecana maksymalna liczba zębów nie powinna przekroczyć 114.

2. Określenie współczynników doboru:

• Współczynnik zastosowania f₁ – uzależniony jest od charakteru i warunków pracy. 

Dobór współczynnika  f₁ wg poniższej tabeli:

	Charakterystyka napędu
	Silniki elektryczne, turbiny gazowe i parowe, silniki spalinowe ze sprzęgłami hydraulicznymi	Silniki spalinowe 6 i więcej cylindrowe ze sprzęgłami mechanicznymi. Silniki elektryczne uruchamiane częściej niż 2 razy dziennie	Silniki spalinowe mniej niż 6 cylindrowe ze sprzęgłami mechanicznymi.
Charakterystyka napędzanej maszyny, urządzenia, mechanizmu.	Pompy odśrodkowe i kompresory. Maszyny drukarskie. Cylindry do produkcji papieru. Równomiernie obciążone przenośniki, transportery. Ruchome schody. Mieszalniki i mieszadła płynów. Suszarki obrotowe. Wentylatory.	1,0	1,1	1,3
Pompy i kompresory 3 i więcej cylindrowe. Betoniarki. Nierównomiernie obciążone przenośniki i transportery. Mieszalniki i mieszadła materiałów stałych.	1,4	1,5	1,7
Strugarki, koparki. Młyny kulowe i walcowe, walcarki. Urządzenia wiertnicze.	1,8	1,9	2,1

• Współczynnik uzębienia f₂ – zmniejszenie średnicy koła zredukuje maksymalną zdolność przenoszenia mocy stąd obciążenie  łańcucha będzie większe. Współczynnik f₂ obliczany jest ze wzoru:

                 f₂ =

z1	f2
15	1,27
17	1,12
19	1,0
21	0,91
23	0,83
25	0,76

3. Określenie mocy obliczeniowej.

Moc obliczeniową określamy z iloczynu:

Moc obliczeniowa = moc przenoszona x f₁ x f₂ (kW)

4. Dobór łańcucha

Przy pomocy tak określonej  mocy obliczeniowej oraz prędkości obrotowej koła napędzającego

na wykresie umieszczonym poniżej znajdziemy łańcuch spełniający te kryteria oraz sposób smarowania.

5. Obliczanie długości łańcucha

Aby obliczyć długość łańcucha w podziałkach (L) dla założonej odległości miedzy osiami kół łańcuchowych (C) należy wykorzystać poniższy wzór:

                      L = + +

gdzie:  L – długość łańcucha (podziałki)

P – podziałka łańcucha (mm)

C – zakładana odległość między osiami kół łańcuchowych (mm)

Obowiązuje zasada, że założona odległość między osiami powinna zawierać się między 30 a 50 podziałek. Obliczoną ilość podziałek łańcucha należy zaokrąglić w górę do najbliższej parzystej liczby całkowitej. Należy unikać nieparzystej liczby podziałek łańcucha gdyż oznaczałoby to konieczność zamontowania do łańcucha ogniwa złącznego wygiętego – co nie jest zalecane. Jeśli przewidujemy zastosowanie napinacza ilość podziałek należy zwiększyć o 2.     

6. Obliczanie dokładnej odległości między osiami kół łańcuchowych – wg wzoru:

                 C =

7. Z wykresu z pkt.4 określa się również sposób prawidłowego smarowania:

• typ 1 – smarowanie ręczne okresowe lub smarem stałym
• typ 2 – smarownie kroplowe miedzy płytki łańcucha
• typ 3 – zanurzenie w kąpieli olejowej
• typ 4 – natrysk ciśnieniowy oleju

                  Wykres doboru wielkości łańcucha i rodzaju smarowania